ทานบุญอย่างหยาบ การให้ทานนั้นเป็นบุญ เพราะขจัดความโลภ คืออยากได้ในสิ่งที่จะให้อันมีในใจตน ความตระหนี่หวงแหน มัจฉริยะในสิ่งที่ตนจะให้นั้น ขจัดความอิจฉาริษยาที่มีในใจตน
อันเป็นอกุศลทั้งหมดเหล่านี้ให้ออกไปจากจิต ด้วยกุศลคือกรุณา ความสงสารเมื่อเขามีทุกข์เดือดร้อน จึงให้ทานแก่เขาด้วยกุศล คือเมตตา ความรักใคร่ไมตรี อยากช่วยให้มีสุขจึงให้ทานแก่เขาด้วยกุศล คือมุทิตา ความพลอยยินดีเมื่อเขามีสุขแล้วด้วยการให้ทาน
และด้วยการอยากได้บุญ หรือต้องการบุญจึงให้ทาน ถึงจิตไม่ขุ่นมัวด้วยบาปอกุศลขจัดได้แล้ว ณ ขณะนั้น เป็นบุญอยู่ แต่ก็ยังขุ่นด้วยกุศลที่เจือกิเลส คือจิตยังมีความขุ่นอยู่ ยังไม่ถึงสะอาดบริสุทธิ์ เป็นแค่การเปลี่ยนจากความขุ่นด้วยบาปมาเป็นการขุ่นด้วยกุศล เป็นแค่การเปลี่ยนอารมณ์เท่านั้น จึงไม่ใช่ ตทังคปหาน ละกิเลสชั่วคราว หรือตทังคนิพพานดับกิเลสชั่วคราว หรือวิกขัมภนนิพพานแต่อย่างใด
หลวงพ่อชัชวาล ชินสโภ
ปรับปรุง ณ วันที่ 2022-11-08
หน้า 1 |