เพราะว่าบุคคลนั้นย่อมโปรยโทษของคนอื่น
ดุจบุคคลโปรยแกลบแต่ปกปิดโทษของตนไว้
เหมือนพรานนกปกปิดอัตภาพด้วยกิ่งไม้ ฉะนั้น
อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลผู้ตามเพ่งโทษผู้อื่น
มีความสำคัญในการยกโทษเป็นนิตย์
บุคคลนั้นเป็นผู้ไกลจากความสิ้นอาสวะ
สมณะภายนอกไม่มี ดังรอยเท้าไม่มีในอากาศ ฉะนั้น
หมู่สัตว์ยินดีแล้วในธรรมเครื่องยังสัตว์ให้เนิ่นช้า
พระตถาคตทั้งหลาย ไม่มีธรรมเครื่องยังสัตว์ให้เนิ่นช้า
สมณะภายนอกไม่มี ดังรอยเท้าไม่มีในอากาศ ฉะนั้น
สังขารทั้งหลายเที่ยงไม่มี กิเลส ชาติเครื่องยังสัตว์ให้หวั่นไหวไม่มีแก่พระพุทธเจ้าฯ
จบมลวรรคที่ ๑๘
พระไตรปิฏกฉบับหลวง ๒๕/๓๔/๒๙
ปรับปรุง ณ วันที่ 2022-11-08
หน้า 1 |